Historia iluzji
Pierwszym iluzjonistą, o którym posiadamy wiarygodne wiadomości był prawdopodobnie Egipcjanin – Dedi. Wspomina o nim „Papirus Westcar”, pochodzący z około 2700 r.p.n.e. W nim to poznajemy opis pokazu wykonanego w obecności Faraona Cheopsa i jego świty: Dedi uciął gęsi głowę, po czym ptak zaczął jakby nigdy nic biegać po pomieszczeniu królewskim. Na koniec magik w niewyjaśniony sposób złączył uciętą głowę z resztą ciała zwierzęcia. Ożywiona gęś zaczęła gęgać. Numer ten Dedi powtórzył z pelikanem i wołem, odmówił jednak prośbie faraona, by zademonstrować to samo z człowiekiem.
Gdy w VI w. p.n.e. ukształtowało się cesarstwo perskie, wielu iluzjonistów z Egiptu i Babilonu przewędrowało w tamte rejony. Magicy – artyści cieszyli się tak ogromną popularnością, że uświetniali swoją sztuką najbardziej okazałe uroczystości (Przyjęcie weselne, podczas zaślubin Aleksandra Wielkiego z córką Dariusza uświetniło trzech iluzjonistów: Scyminius, Filastrides i Heraklet). W tym samym okresie narodziła się kolejna istotna dziedzina sztuki, pokrewna iluzji – brzuchomówstwo.